Wprowadzenie do chirurgii oszczędzającej staw biodrowy
Definicja i cel chirurgii oszczędzającej staw biodrowy
Chirurgia oszczędzająca staw biodrowy jest innowacyjnym podejściem do leczenia schorzeń stawu biodrowego, mającym na celu zachowanie naturalnej struktury stawu oraz jego funkcji. W przeciwieństwie do endoprotezoplastyki, która polega na zastąpieniu uszkodzonego stawu sztucznym implantem, metody oszczędzające staw dążą do naprawy i rekonstrukcji istniejących struktur. Celem tych procedur jest nie tylko łagodzenie bólu i poprawa funkcji stawu, ale także minimalizacja ryzyka związanych z implantacją endoprotezy, takich jak infekcje, obluzowanie protezy czy ograniczona trwałość implantów.
Epidemiologia i znaczenie kliniczne
Problemy związane ze stawem biodrowym, takie jak dysplazja stawu biodrowego, konflikt udowo-panewkowy czy martwica głowy kości udowej, są częstymi przyczynami bólu i dysfunkcji u pacjentów w różnym wieku. Tradycyjnie, endoprotezoplastyka była główną metodą leczenia zaawansowanych przypadków tych schorzeń. Jednakże, w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na mniej inwazyjne i bardziej naturalne metody leczenia, rozwijane są różnorodne techniki oszczędzające staw.
Wskazania do chirurgii oszczędzającej staw biodrowy obejmują młodszych pacjentów z zachowanym chrzęstnym pokryciem stawu, u których istnieje szansa na długoterminowe utrzymanie funkcji stawu. Coraz większa liczba badań klinicznych wskazuje na skuteczność tych metod w poprawie jakości życia pacjentów, zmniejszeniu dolegliwości bólowych oraz opóźnieniu konieczności wykonania endoprotezoplastyki.
Główne metody chirurgii oszczędzającej staw biodrowy
Do najważniejszych technik chirurgii oszczędzającej staw biodrowy zalicza się osteotomię okołopanewkową sposobem Ganza oraz jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego.
Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza polega na zmianie orientacji panewki stawu biodrowego w celu poprawy biomechaniki stawu i zmniejszenia obciążenia chrzęstnej powierzchni stawowej. Jest to metoda szczególnie skuteczna u pacjentów z dysplazją stawu biodrowego.
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego umożliwia chirurgowi bezpośredni dostęp do stawu, co pozwala na dokładną ocenę i naprawę uszkodzeń chrząstki oraz kości. Technika ta, stosowana zamiast endoprotezy, pozwala na zachowanie naturalnych struktur stawu, co jest kluczowe dla młodszych pacjentów.
Korzyści w porównaniu do endoprotezoplastyki
Chirurgia oszczędzająca staw biodrowy oferuje wiele korzyści w porównaniu do endoprotezoplastyki. Przede wszystkim, zachowanie naturalnej struktury stawu biodrowego może prowadzić do lepszych wyników funkcjonalnych i mniejszego ryzyka powikłań. Procedury te są mniej inwazyjne, co skutkuje krótszym czasem rekonwalescencji oraz mniejszym ryzykiem infekcji. Dodatkowo, możliwość opóźnienia lub całkowitego uniknięcia endoprotezoplastyki jest szczególnie ważna dla młodszych pacjentów, którzy mogą wymagać wymiany endoprotezy w przyszłości.
Chirurgia oszczędzająca staw biodrowy, obejmująca techniki takie jak osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza oraz jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego, stanowi nowoczesną i efektywną alternatywę dla endoprotezoplastyki. Dzięki możliwości zachowania naturalnych struktur stawu oraz poprawie jego funkcji, metody te zyskują coraz większe uznanie wśród pacjentów i specjalistów medycznych.
Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza
Historia i rozwój metody
Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza, znana również jako periacetabular osteotomy (PAO), została wprowadzona przez szwajcarskiego chirurga Reinharda Ganza w latach 80. XX wieku. Metoda ta została zaprojektowana jako sposób leczenia dysplazji stawu biodrowego, szczególnie u młodych dorosłych, którzy nie są jeszcze kandydatami do endoprotezoplastyki. Dzięki innowacyjnej technice, PAO pozwala na poprawę orientacji panewki, co znacząco redukuje obciążenie chrzęstnej powierzchni stawowej i poprawia biomechanikę stawu.
Technika operacyjna
Przygotowanie pacjenta i planowanie zabiegu
Przed przystąpieniem do osteotomii okołopanewkowej, konieczne jest dokładne zbadanie pacjenta oraz wykonanie zaawansowanych obrazowych badań diagnostycznych, takich jak tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI). Na podstawie tych badań chirurg planuje dokładny przebieg osteotomii, uwzględniając indywidualne anatomiczne cechy pacjenta.
Przebieg operacji
- Dostęp operacyjny: Chirurg wykonuje nacięcie w okolicy biodra, aby uzyskać dostęp do panewki stawu biodrowego.
- Osteotomia: Specjalistyczne narzędzia chirurgiczne są używane do wykonania cięć w kości wokół panewki. Cięcia te pozwalają na swobodne przemieszczanie panewki.
- Reorientacja panewki: Po wykonaniu osteotomii, panewka jest delikatnie przemieszczana i ustawiana w nowej pozycji, która optymalizuje jej kontakt z głową kości udowej.
- Stabilizacja: Nowa pozycja panewki jest stabilizowana za pomocą śrub lub innych urządzeń mocujących, aby zapewnić jej prawidłowe zrosty i stabilność.
- Zamknięcie: Na koniec, chirurg zamyka nacięcie warstwami, dbając o minimalizację blizn i prawidłowe gojenie się rany.
Wskazania i przeciwwskazania
Wskazania do zabiegu
- Dysplazja stawu biodrowego: PAO jest najczęściej stosowane u pacjentów z dysplazją stawu biodrowego, gdzie panewka nie pokrywa wystarczająco głowy kości udowej, co prowadzi do bólu i niestabilności.
- Konflikt udowo-panewkowy: Pacjenci z konfliktem udowo-panewkowym mogą również skorzystać z tej procedury, która poprawia biomechanikę stawu i redukuje tarcie.
- Młodzi dorośli: Zabieg jest szczególnie korzystny dla młodych dorosłych, którzy są aktywni fizycznie i dla których endoprotezoplastyka nie jest jeszcze wskazana.
Przeciwwskazania do zabiegu
- Zaawansowana choroba zwyrodnieniowa stawu: Pacjenci z zaawansowanymi zmianami degeneracyjnymi stawu biodrowego mogą nie być odpowiednimi kandydatami do PAO, ponieważ procedura ta nie jest w stanie odwrócić uszkodzeń chrząstki.
- Osteoporoza: Zbyt słaba kość może uniemożliwiać prawidłowe przeprowadzenie osteotomii i stabilizację panewki.
- Inne schorzenia medyczne: Przewlekłe choroby, które mogą komplikować gojenie się kości lub zwiększać ryzyko powikłań chirurgicznych, mogą być przeciwwskazaniem do zabiegu.
Potencjalne ryzyka i komplikacje
Chociaż osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza jest generalnie bezpieczną i skuteczną procedurą, niesie ze sobą pewne ryzyka i potencjalne komplikacje:
- Zakażenie: Jak przy każdej operacji, istnieje ryzyko zakażenia miejsca operowanego.
- Uszkodzenie nerwów: Możliwość uszkodzenia nerwów, co może prowadzić do zaburzeń czucia lub ruchu w operowanej nodze.
- Zaburzenia gojenia się kości: Nieprawidłowe gojenie się osteotomii może wymagać dodatkowej interwencji chirurgicznej.
- Zakrzepy: Ryzyko zakrzepicy żylnej, które można minimalizować poprzez odpowiednie leczenie przeciwzakrzepowe po operacji.
Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza jest zaawansowaną techniką chirurgiczną, która oferuje znaczące korzyści dla pacjentów z dysplazją stawu biodrowego i innymi schorzeniami. Dzięki precyzyjnemu planowaniu i wykonaniu, PAO pozwala na poprawę biomechaniki stawu biodrowego, redukcję bólu oraz opóźnienie konieczności wykonania endoprotezoplastyki, co czyni ją cenną alternatywą dla młodych, aktywnych pacjentów.
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego
Podstawy teoretyczne i cele
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego, znane również jako surgical hip dislocation, jest zaawansowaną techniką chirurgiczną umożliwiającą bezpośredni dostęp do stawu biodrowego. Metoda ta została opracowana w celu dokładnego zbadania i leczenia różnorodnych patologii stawu biodrowego, takich jak konflikt udowo-panewkowy, martwica głowy kości udowej, czy uszkodzenia chrząstki stawowej. Głównym celem tej procedury jest zachowanie naturalnej struktury stawu biodrowego, co pozwala na uniknięcie lub opóźnienie konieczności zastosowania endoprotezy.
Przebieg operacji
Przygotowanie pacjenta i planowanie zabiegu
Podobnie jak w przypadku innych zaawansowanych procedur ortopedycznych, przed przystąpieniem do jednoczasowego chirurgicznego zwichnięcia stawu biodrowego, konieczne jest dokładne zbadanie pacjenta oraz wykonanie szczegółowych badań obrazowych. Planowanie operacji obejmuje ocenę anatomii stawu biodrowego oraz identyfikację specyficznych obszarów patologii wymagających interwencji.
Etapy procedury chirurgicznej
- Dostęp operacyjny: Chirurg wykonuje precyzyjne nacięcie w okolicy biodra, umożliwiające dostęp do stawu biodrowego. Najczęściej stosowanym dostępem jest dostęp trochantericzny.
- Chirurgiczne zwichnięcie stawu: Stosując techniki minimalnie inwazyjne, chirurg przeprowadza kontrolowane zwichnięcie stawu biodrowego. To pozwala na pełny wgląd w struktury stawu, w tym głowę kości udowej i panewkę.
- Ocena i naprawa: Chirurg dokładnie ocenia stan chrząstki stawowej, obrąbka stawowego oraz innych struktur. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń, przeprowadza się ich naprawę lub rekonstrukcję, np. poprzez mikrofrakturację, przeszczepienie chrząstki, czy naprawę obrąbka.
- Reorientacja stawu: Po zakończeniu naprawy, staw biodrowy jest ponownie ustawiany w anatomicznej pozycji, a nacięcie jest zamykane warstwami.
Wskazania i zastosowania kliniczne
Wskazania do zabiegu
- Konflikt udowo-panewkowy: Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego jest idealnym rozwiązaniem dla pacjentów z konfliktem udowo-panewkowym, umożliwiającym dokładną ocenę i naprawę uszkodzeń.
- Martwica głowy kości udowej: W przypadkach martwicy głowy kości udowej, procedura ta pozwala na dekompresję oraz przeszczepienie chrząstki.
- Uszkodzenia chrząstki stawowej: Metoda ta jest również skuteczna w leczeniu różnorodnych uszkodzeń chrząstki, umożliwiając precyzyjną naprawę.
Przeciwwskazania do zabiegu
- Zaawansowana choroba zwyrodnieniowa stawu: Pacjenci z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi mogą nie być odpowiednimi kandydatami do tej procedury.
- Słaba jakość kości: Osteoporoza lub inne stany osłabiające kość mogą uniemożliwiać bezpieczne przeprowadzenie operacji.
- Inne schorzenia medyczne: Choroby przewlekłe, które zwiększają ryzyko powikłań chirurgicznych, mogą być przeciwwskazaniem do zabiegu.
Zalety i korzyści
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego oferuje wiele zalet w porównaniu do tradycyjnych metod leczenia schorzeń stawu biodrowego:
- Pełna wizualizacja stawu: Metoda ta umożliwia chirurgowi dokładną ocenę i naprawę wszystkich struktur stawu biodrowego, co zwiększa precyzję interwencji.
- Minimalizacja ryzyka endoprotezoplastyki: Dzięki zachowaniu naturalnych struktur stawu, pacjenci mogą uniknąć lub opóźnić konieczność zastosowania endoprotezy.
- Szybsza rekonwalescencja: Mniej inwazyjna natura zabiegu prowadzi do krótszego czasu rekonwalescencji i mniejszego ryzyka powikłań pooperacyjnych.
- Lepsze wyniki funkcjonalne: Pacjenci często zgłaszają poprawę funkcji stawu i zmniejszenie dolegliwości bólowych po zabiegu.
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego jest zaawansowaną, efektywną metodą leczenia różnorodnych schorzeń stawu biodrowego. Dzięki możliwości dokładnej oceny i naprawy uszkodzeń, procedura ta oferuje znaczące korzyści dla pacjentów, umożliwiając zachowanie naturalnej struktury stawu oraz poprawę jego funkcji. Metoda ta stanowi wartościową alternatywę dla endoprotezoplastyki, szczególnie dla młodszych pacjentów, którzy mogą czerpać korzyści z bardziej konserwatywnych podejść chirurgicznych.
Porównanie osteotomii okołopanewkowej i chirurgicznego zwichnięcia stawu biodrowego z endoprotezoplastyką
Zalety i wady każdej metody
Osteotomia okołopanewkowa sposobem Ganza
Zalety:
- Zachowanie naturalnej struktury stawu: Osteotomia okołopanewkowa pozwala na poprawę biomechaniki stawu biodrowego bez potrzeby wymiany stawu na sztuczny implant.
- Długoterminowe korzyści: U pacjentów z dysplazją stawu biodrowego, metoda ta może znacząco poprawić funkcję stawu i zmniejszyć ból, co może opóźnić lub wyeliminować potrzebę endoprotezoplastyki.
- Mniejsza inwazyjność: W porównaniu do endoprotezoplastyki, osteotomia jest mniej inwazyjna, co skutkuje krótszym czasem rekonwalescencji i mniejszym ryzykiem powikłań.
Wady:
- Ryzyko powikłań: Jak każda operacja, osteotomia okołopanewkowa niesie ze sobą ryzyko powikłań, takich jak zakażenia, uszkodzenie nerwów czy problemy z gojeniem się kości.
- Długi okres rekonwalescencji: Pomimo mniejszej inwazyjności, okres rekonwalescencji może być długi i wymagać intensywnej rehabilitacji.
- Nie dla każdego pacjenta: Procedura ta nie jest odpowiednia dla pacjentów z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu.
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego
Zalety:
- Pełny dostęp do stawu: Procedura ta umożliwia chirurgowi pełny wgląd w struktury stawu biodrowego, co pozwala na dokładną ocenę i naprawę uszkodzeń.
- Unikanie endoprotezy: Dzięki zachowaniu naturalnych struktur stawu, metoda ta pozwala na opóźnienie lub uniknięcie konieczności zastosowania endoprotezy.
- Lepsze wyniki funkcjonalne: Pacjenci często zgłaszają znaczną poprawę funkcji stawu i zmniejszenie bólu po zabiegu.
Wady:
- Złożoność operacji: Procedura jest technicznie skomplikowana i wymaga dużego doświadczenia chirurga.
- Ryzyko powikłań: Istnieje ryzyko zakażeń, uszkodzeń nerwów oraz zakrzepów.
- Długoterminowa stabilność: U niektórych pacjentów mogą wystąpić problemy z długoterminową stabilnością stawu po operacji.
Endoprotezoplastyka
Zalety:
- Szybka ulga w bólu: Endoprotezoplastyka szybko i skutecznie eliminuje ból związany z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego.
- Poprawa funkcji: Pacjenci zazwyczaj doświadczają znacznej poprawy funkcji stawu i jakości życia po operacji.
- Powszechnie dostępna: Jest to powszechnie stosowana i dobrze udokumentowana procedura.
Wady:
- Ryzyko powikłań: Jak każda operacja, endoprotezoplastyka niesie ryzyko powikłań, takich jak infekcje, obluzowanie protezy czy uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów.
- Ograniczona trwałość protezy: Endoprotezy mają ograniczoną trwałość i mogą wymagać wymiany po kilku latach.
- Rehabilitacja: Długi okres rehabilitacji jest często niezbędny do pełnego powrotu do aktywności.
Analiza powikłań i długoterminowych efektów
Osteotomia okołopanewkowa:
- Powikłania: Zakażenia, uszkodzenie nerwów, problemy z gojeniem się kości.
- Długoterminowe efekty: Pacjenci zazwyczaj doświadczają znacznej poprawy biomechaniki stawu i redukcji bólu, co może opóźnić konieczność endoprotezoplastyki.
Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego:
- Powikłania: Zakażenia, uszkodzenia nerwów, zakrzepy.
- Długoterminowe efekty: U większości pacjentów obserwuje się znaczną poprawę funkcji stawu i redukcję bólu, chociaż stabilność stawu może być wyzwaniem.
Endoprotezoplastyka:
- Powikłania: Zakażenia, obluzowanie protezy, uszkodzenia naczyń i nerwów.
- Długoterminowe efekty: Endoprotezy oferują szybkie i trwałe rozwiązanie bólu i dysfunkcji, ale mogą wymagać wymiany po kilku latach, co wiąże się z dodatkowymi operacjami i rehabilitacją.
Kwestie ekonomiczne i społeczne
Koszty procedur:
- Osteotomia okołopanewkowa: Wysokie koszty związane z zaawansowanym planowaniem i skomplikowaną techniką operacyjną.
- Jednoczasowe chirurgiczne zwichnięcie stawu biodrowego: Również kosztowne ze względu na skomplikowaną procedurę i wymagany długi okres rehabilitacji.
- Endoprotezoplastyka: Koszt protezy oraz rehabilitacji, a także potencjalne koszty związane z wymianą protezy.
Wpływ na system opieki zdrowotnej:
- Chirurgia oszczędzająca staw: Może zmniejszyć długoterminowe koszty poprzez opóźnienie lub eliminację potrzeby endoprotezoplastyki, ale wymaga dużych nakładów finansowych na początku.
- Endoprotezoplastyka: Choć kosztowna, jest standardową procedurą z przewidywalnymi wynikami i kosztami.
Akceptacja pacjentów i perspektywa społeczna:
- Chirurgia oszczędzająca staw: Coraz większe zainteresowanie ze strony młodszych pacjentów, którzy chcą zachować naturalną strukturę stawu i uniknąć protezy.
- Endoprotezoplastyka: Powszechnie akceptowana i uznana za skuteczne rozwiązanie, szczególnie u starszych pacjentów z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową.
Porównanie osteotomii okołopanewkowej sposobem Ganza, jednoczasowego chirurgicznego zwichnięcia stawu biodrowego oraz endoprotezoplastyki wskazuje, że każda z tych metod ma swoje unikalne zalety i wady. Wybór odpowiedniej procedury zależy od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta, stopień zaawansowania choroby, preferencje pacjenta oraz doświadczenie chirurga. Wszystkie te metody mają na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami stawu biodrowego, oferując różnorodne podejścia do leczenia w zależności od indywidualnych potrzeb i sytuacji klinicznej.
Przyszłość chirurgii oszczędzającej staw biodrowy
Nowe technologie i innowacje
Zaawansowane narzędzia chirurgiczne
Rozwój nowoczesnych technologii chirurgicznych odgrywa kluczową rolę w poprawie wyników operacji oszczędzających staw biodrowy. Precyzyjne narzędzia, takie jak systemy nawigacji komputerowej i roboty chirurgiczne, umożliwiają chirurgom dokładniejsze przeprowadzenie procedur, minimalizując ryzyko błędów i zwiększając precyzję cięć oraz umieszczania implantów.
Drukowanie 3D
Technologia drukowania 3D zyskuje na popularności w ortopedii, oferując możliwość tworzenia spersonalizowanych modeli anatomicznych pacjenta oraz implantów. Dzięki temu chirurgowie mogą lepiej planować i przeprowadzać operacje, dostosowując narzędzia i implanty do unikalnej anatomii pacjenta. Drukowane w 3D implanty mogą również przyspieszyć proces rekonwalescencji i poprawić długoterminowe wyniki.
Regeneracja chrząstki i inżynieria tkankowa
Współczesne badania nad regeneracją chrząstki i inżynierią tkankową otwierają nowe możliwości w leczeniu uszkodzeń stawu biodrowego. Terapie oparte na komórkach macierzystych, biomateriałach oraz czynniki wzrostu mają na celu odbudowę uszkodzonej chrząstki, co może znacząco poprawić wyniki operacji oszczędzających staw biodrowy i opóźnić konieczność endoprotezoplastyki.
Wpływ zaawansowanych technologii medycznych
Telemedycyna i zdalna konsultacja
Postęp w dziedzinie telemedycyny umożliwia zdalne konsultacje i monitorowanie pacjentów przed i po operacjach. Chirurdzy mogą wykorzystać telemedycynę do zdalnego planowania operacji, oceny stanu pacjenta oraz prowadzenia rehabilitacji. To nie tylko zwiększa dostępność opieki medycznej, ale także redukuje koszty i czas potrzebny na wizyty w szpitalu.
Sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe
Sztuczna inteligencja (AI) i uczenie maszynowe mają potencjał zrewolucjonizować planowanie i przeprowadzanie operacji oszczędzających staw biodrowy. Algorytmy AI mogą analizować ogromne ilości danych medycznych, pomagając w identyfikacji najlepszych strategii leczenia dla konkretnych pacjentów. Dodatkowo, AI może wspierać chirurgów podczas operacji, dostarczając informacji w czasie rzeczywistym i przewidując potencjalne komplikacje.
Badania i perspektywy
Aktualne badania naukowe
Obecnie prowadzone badania naukowe koncentrują się na optymalizacji technik chirurgicznych oraz rozwoju nowych metod leczenia uszkodzeń stawu biodrowego. Badania kliniczne oceniają efektywność i bezpieczeństwo różnych procedur oszczędzających staw, a także wpływ nowych technologii na wyniki leczenia.
Przyszłe kierunki badań
W przyszłości badania będą nadal koncentrować się na doskonaleniu istniejących technik oraz eksploracji nowych możliwości, takich jak biologiczne metody regeneracji tkanek, zastosowanie nanotechnologii oraz integracja systemów sztucznej inteligencji w codziennej praktyce klinicznej. Celem jest opracowanie bardziej skutecznych, mniej inwazyjnych i bardziej spersonalizowanych metod leczenia.
Możliwości dalszej optymalizacji metod
Personalizacja leczenia
Kluczowym trendem w przyszłości chirurgii oszczędzającej staw biodrowy będzie personalizacja leczenia. Dzięki zaawansowanym technologiom obrazowania i analizie danych, chirurdzy będą w stanie lepiej dostosować procedury do indywidualnych potrzeb pacjentów, co poprawi wyniki leczenia i zminimalizuje ryzyko powikłań.
Interdyscyplinarne podejście
Współpraca interdyscyplinarna między chirurgami, radiologami, inżynierami biomedycznymi oraz specjalistami w dziedzinie rehabilitacji będzie kluczowa dla dalszej optymalizacji metod chirurgii oszczędzającej staw biodrowy. Wspólne badania i rozwój nowych technologii pozwolą na tworzenie bardziej zaawansowanych i skutecznych rozwiązań.
Przyszłość chirurgii oszczędzającej staw biodrowy jest pełna obiecujących możliwości, dzięki ciągłemu rozwojowi nowych technologii i metod leczenia. Zaawansowane narzędzia chirurgiczne, drukowanie 3D, regeneracja chrząstki oraz innowacje w dziedzinie sztucznej inteligencji i telemedycyny otwierają nowe perspektywy dla pacjentów i chirurgów. Kontynuowane badania i interdyscyplinarne podejście będą kluczowe dla dalszej optymalizacji i personalizacji leczenia, co pozwoli na jeszcze lepsze wyniki i poprawę jakości życia pacjentów z problemami stawu biodrowego.